آیا تا به حال برایتان پیش آمده که در سالن انتظار فرودگاه به واژه‌هایی مانند Boarding، Gate، یا Check-in بر بخورید و ندانید چه معنایی دارند؟ شاید هم اولین‌بار است که قصد دارید با هواپیما سفر کنید و می‌خواهید از اصطلاحات پروازی سردربیاورید. در دنیای پرهیاهوی فرودگاه‌ها و سفرهای هوایی، اصطلاحات خاصی وجود دارد که دانستن معنی آن‌ها استرس سفر را کاهش می‌دهد و تجربه‌ای آرام‌تر و حرفه‌ای‌تر برایتان می‌سازد. در این مقاله، به‌طور جامع و کاربردی با اصطلاحات پرواز و فرودگاه آشنا می‌شوید. آماده‌اید؟ کمربندتان را ببندید، پروازمان به دنیای واژگان رایج در سفر هوایی آغاز می‌شود.
اصطلاحات فرودگاهی
فرودگاه‌ها دنیایی متفاوت با واژگان مخصوص به خود هستند؛ فضایی پر از علامت‌ها، تابلوها و واژه‌هایی که هرکدام نقشی کلیدی در مسیر سفر دارند. در ادامه با اصطلاحات فرودگاهی بیشتر آشنا می‌شوید.
کانتر (Counter)
کانتر یکی از رایج‌ترین اصطلاحات پرواز و فرودگاه است که نامش را زیاد می‌شنوید. کانترها، باجه‌های شماره‌گذاری‌شده، محل تحویل بار، بررسی بلیط و دریافت کارت پرواز هستند. وارد سالن اصلی فرودگاه که می‌شوید، تابلوهایی درخشان با شماره‌هایی مرتب، شما را به سمت کانتر ایرلاینتان هدایت می‌کنند. آنجا، فردی منتظرتان است تا کارت شناسایی و بارتان را تحویل بگیرد و به شما کارت پرواز بدهد. به این پروسه «چک این» هم می‌گویند که در ادامه بیشتر برایتان توضیح می‌دهیم.
چک این (Check In)
چک این یکی از مهم‌ترین مراحل پیش از پرواز است. این فرایند شامل ارائه مدارک شناسایی به مسئول آن بخش، تحویل بار و دریافت کارت پرواز از کانتر اعلام شده در سالن فرودگاه است. قدم‌زدن در سالن فرودگاه، پیداکردن لوگوی ایرلاین و رسیدن به کانتر چک‌این، بخشی از زیبایی‌های ماجراجویی سفر هوایی است که برای افرادی که تجربه ندارند، گاهی با استرس همراه می‌شود.
صفر تا صد مراحل سوار شدن به هواپیما
اورسایزد بگیج (Oversized Baggage)
گاهی چمدانتان بزرگ‌تر یا سنگین‌تر از حد مجاز است؛ اینجاست که با یکی از مهم‌ترین لغات رایج در فرودگاه روبه‌رو می‌شوید که «بار حجیم یا بار بیش‌ازحد مجاز» نام دارد. معمولاً در بخش چک این از شما می‌خواهند که این نوع بار را جداگانه به بخش Baggage Drop تحویل دهید. اغلب این نوع بارها شامل وسایل خاص مثل تجهیزات ورزشی یا سازهای موسیقی هستند و مشمول هزینه اضافه خواهد بود. هر ایرلاین محدودیت‌های خاص خود را دارد؛ پس قبل از سفر بهتر است ابعاد مجاز بار را بررسی کنید.
ترمینال (Terminal)
اگر به فرودگاه های بزرگی مثل مهرآباد تهران رفته باشید، بی‌شک اسم ترمینال پرواز به گوشتان خورده است. ترمینال به ساختمانی گفته می‌شود که مسافران برای سوار شدن به هواپیما یا پیاده‌شدن از آن به آنجا می‌روند. در برخی فرودگاه‌ها فقط یک ترمینال برای همه پروازها وجود دارد؛ اما در فرودگاه‌های بزرگ‌تر، ترمینال‌ها به‌صورت جداگانه برای هر کدام از پروازها طراحی شده‌اند. برای مثال پرواز آوا فقط از ترمینال ۴ فرودگاه مهرآباد انجام می‌شود.
ایستگاه امنیتی (Security)
از مهم‌ترین مراحل قبل از سوارشدن به هواپیما، عبور از ایستگاه امنیتی است. این بخش ویژه از فرودگاه با دستگاه‌های اسکن و حضور مأموران امنیتی طراحی شده تا در آن بار دستی و وسایل شخصی مسافران بررسی شود. این لحظه، هرچند کمی استرس‌زا، بخشی جدانشدنی از تجربه سفر هوایی است.
بازرسی و اسکن بدن (Body Inspection And Scanning)
یکی از جدی‌ترین مراحل امنیتی که در میان لغات رایج در فرودگاه فراوان شنیده می‌شود، بازرسی و اسکن بدن است. درست پیش از ورود به سالن خروج یا ترانزیت، باید از دستگاه‌های اسکن عبور کنید تا اطمینان حاصل شود که هیچ وسیله ممنوعه‌ای همراه ندارید. این لحظات کوتاه، اما سرنوشت‌ساز در سکوت و با دقت انجام می‌شود. اگر می‌خواهید بدانید چه وسایلی اجازه ورود به کابین هواپیما را ندارد، مقاله زیر راهنمای خوبی برای شماست.
لیکوئیدز (Liquids)
ممکن است هنگام عبور از بخش امنیتی، واژه «لیکوئیدز» را بشنوید. این اصطلاح به مایعات قابل حمل در کابین هواپیما اشاره می‌کند. در واقع شما فقط اجازه دارید مقدار محدودی از مایعات معمولاً تا ۱۰۰ میلی‌لیتر مثل آب، عطر یا حتی داروی مایع همراه داشته باشید. این اقلام باید در بسته‌بندی شفاف یا در ظرف دربسته قرار بگیرند.
سالن خروج (Departure Hall)
در ترمینال فرودگاه، جایی آرام و مجهز وجود دارد که آخرین لحظات پیش از پرواز را در آن سپری می‌کنید. این فضا محلی برای خداحافظی با همراهان است و با تابلوهای دیجیتالی بزرگ، زمان و شماره پروازهای خروجی را نمایش می‌دهد و مسافران را به گیت‌های خروجی هدایت می‌کند. در این سالن می‌توانید نفسی تازه کنید، روی صندلی راحتی بنشینید و با نگاهی پرامید به تابلوها، منتظر شنیدن نام پرواز خود باشید.
گیت (Gate) یا گیت خروج (Exit Gate)
در میان اصطلاحات پرواز و فرودگاه واژه «گیت» یکی از پرکاربردترین مفاهیم است. روی کارت پرواز هر مسافر، جلوی واژه Gate، شماره‌ای درج شده که نشان می‌دهد باید از کدام مسیر به هواپیما وارد شوید. این عدد ساده، اما ضروری در تابلوهای اطلاعات پرواز نمایش داده می‌شود و نمایش آن به‌معنای نزدیک‌شدن به لحظه زیبای پرواز است. اینجا محل عبور نهایی مسافران به سمت هواپیماست و پس از این مرحله شما سوار اتوبوس یا شاتل می‌شوید و به سمت هواپیما حرکت می‌کنید.
بگیج ریکلیم یا برداشتن چمدان (Baggage Reclaim)
پس از فرود کامل، وارد بخشی از فرودگاه مقصد می‌شوید که در میان اصطلاحات فرودگاهی با نام بگیج ریکلیم (Baggage Reclaim) شناخته می‌شود. اینجا همان جایی است که چمدان‌ها بر روی نوار متحرک ظاهر می‌شوند و هر مسافر باید بار خود را بردارد.
بلت (Belt)
یکی از ملموس‌ترین اصطلاحات پرواز، بلت یا همان نوار نقاله‌ای است که چمدان‌ها را پس از پرواز به سالن خروجی می‌آورد. کافی است در کنار نوار نقاله منتظر بمانید و چشمانتان را به چرخش آرام چمدان‌ها بسپارید تا چمدانتان را پیدا کرده و آن را بردارید. فراوانی چمدان‌های شبیه به هم ممکن است گاهی سرگردانتان کند؛ اکا ذهنتان را درگیر نکنید. روی کارت پرواز شما یک عدد امنیتی درج شده که همان روی چمدانتان هم هست. البته برای محکم‌کاری پیشنهاد می‌کنیم قبل از سفر چمدانتان را با المان خاصی مثل یک ربان رنگی یا کاور با طرح متفاوت از دیگران متمایز کنید.
مقاله بستن چمدان
لاست اند فاند (Lost & Found)
هر چند همه تدابیر امنیتی از شماره امنیتی گرفته تا چک‌کردن چمدان‌ها توسط نیروهای فرودگاه، مانع از آن می‌شود که شما چمدانتان را گم کنید؛ اما اگر این اتفاق هم افتاد، خودتان را نگران نکنید. لاست اند فاند یا بخش اشیای گمشده همان جایی است که به کمکتان می‌آید.
در صورت گم‌شدن چمدان یا وسایل شخصی می‌توانید به بخش اشیای گمشده فرودگاه بروید و درخواستتان را پیگیری کنید. برای پیشگیری از این اتفاق، بهتر است پیش از تحویل بار، از وسایلتان عکس بگیرید و با لغات رایج در فرودگاه مانند Tag (برچسب بار) و Claim Ticket (رسید بار یا چمدان) نیز آشنا شوید.
بگیج استورِیج (Baggage Storage)
بگیج استوریج یا بخش امانت بار برای مسافرانی طراحی شده که می‌خواهند چمدان‌هایشان را به‌طور موقت در فرودگاه به امانت بگذارند؛ مثلاً اگر پیش از پرواز چند ساعت وقت آزاد دارید و می‌خواهید بدون حمل بار، گشتی در شهر بزنید، می‌توانید از بخش امانت بار کمک بگیرید. فضای امن، شماره‌گذاری دقیق و آرامش خاطر از سالم‌ماندن وسایل در این بخش، تجربه‌ای مطمئن و راحت را برایتان رقم خواهد زد.
سی آی پی (CIP)
در میان لوکس‌ترین خدماتی که در فهرست اصطلاحات فرودگاهی قرار می‌گیرند، خدمات سی‌آی‌پی (CIP) جایگاه ویژه‌ای دارد. این سرویس برای آن دسته از مسافرانی است که به آرامش، سرعت و راحتی اهمیت می‌دهند. از ورود خصوصی و عبور سریع از مراحل چک این گرفته تا پذیرایی در سالن‌های اختصاصی با فضایی دل‌نشین، همه‌چیز طوری طراحی شده که استرس پرواز را به تجربه‌ای شیرین تبدیل کند.
خدمات VIP و CIP در فرودگاه های ایران
دیلِی (Delay)
منتظر نشسته‌اید، چشمتان به تابلوی پرواز است و ناگهان کلمه آزاردهنده «Delay» ظاهر می‌شود. این واژه یکی از رایج‌ترین اصطلاحات پرواز است که به معنای تأخیر در حرکت هواپیماست. گاهی شرایط آب‌وهوایی یا مشکلات فنی اجازه نمی‌دهند پرواز طبق برنامه انجام شود و تأخیر در پرواز پیش می‌آید. در مقاله زیر برایتان گفته‌ایم که در این شرایط باید چه کنید.
سالن ترانزیت (Transit Lounge)
در پروازهای ترانزیتی (غیرمستقیم یا دو مقصده) بعد از دریافت کارت پرواز و عبور از مراحل امنیتی، به بخشی از فرودگاه می‌رسید که با نام سالن ترانزیت شناخته می‌شود. این فضا مخصوص مسافرانی است که پرواز غیر مستقیم یا ترانزیتی دارند یا اینکه به هر دلیلی (مثل سوخت‌گیری یا تعمیر و…) هواپیمایشان در آن فرودگاه برای مدتی توقف کرده است. این سالن جایی دنج با صندلی‌های راحت، اینترنت رایگان، رستوران و منظره‌ای از باند فرودگاه و لحظه‌ای برای نفس کشیدن، چای نوشیدن و… دارد.
اصطلاحات داخل هواپیما
وقتی درون هواپیما می‌نشینید، با دنیایی متفاوت و قوانین خاص خودش روبه‌رو می‌شوید. شناخت این فضا باعث می‌شود احساس راحتی، امنیت و کنترل بیشتری کنید. برای تبدیل شدن به یک مسافر حرفه‌ای، با مهم‌ترین اصطلاحات هواپیمایی آشنا شوید.
ارایول (Arrival)
واژه «ارایول» در میان اصطلاحات پرواز به معنای لحظه رسیدن هواپیما به مقصد نهایی به کار می‌رود. آن تابلوهای دیجیتال در سالن فرودگاه را به یاد دارید؟ در آن تابلوها زمان دقیق ورود پروازها درج می‌شود تا خانواده‌ها آماده استقبال باشند. وقتی در آسمان خلبان می‌گوید «تا دقایقی دیگر در فلان فرودگاه به زمین خواهیم نشست»، لحظه زیبای ورود به مقصد نزدیک شده است.
دیپارچر (Departure)
واژه «دیپارچر» به معنای زمان و مکان دقیق خروج هواپیما از فرودگاه مبدأ است. این اصطلاح خیلی به کارتان نمی‌آید؛ اما دانستنش هم خالی از لطف نیست. تصور کنید ساعت‌ها منتظر پرواز بوده‌اید و ناگهان از بلندگو اعلام می‌شود: «پرواز شما آماده حرکت است». این همان لحظه دیپارچر است؛ لحظه‌ای پر از هیجان و آغاز یک ماجراجویی تازه. در سالن فرودگاه، تابلوهای پرواز، زمان خروج هر پرواز را نمایش می‌دهند.
تیک آف (Take Off)
هواپیما روی باند سرعت می‌گیرد، صدای موتورها اوج می‌گیرد و شما به صندلی‌تان فشرده می‌شوید. ناگهان احساس می‌کنید زمین زیر پایتان ناپدید شده است. این لحظه شگفت‌انگیز در میان اصطلاحات هواپیمایی همان تیک‌آف است. این مرحله از هیجان‌انگیزترین بخش‌های پرواز که آغاز سفری خاطره‌انگیز را مژده می‌دهد. البته اکثر بی‌قراری‌های نوزادان و گوش‌دردها در همین نقطه شروع می‌شود که ما برای جلوگیری از بروزش برایتان راه‌حل داریم.
چکونه مشکل گرفتگی گوش نوزاد در پرواز را حل کنیم؟
لندینگ (Landing)
لحظه‌ای که هواپیما به‌آرامی ارتفاع کم می‌کند، چرخ‌هایش باند را لمس می‌کنند و شما تکانی خفیف حس می‌کنید، همان لندینگ است. در این مرحله باید همچنان کمربندتان را بسته نگه دارید. درواقع تا قبل از بازشدن درهای هواپیما و خاموش‌شدن چراغ کمربند، سر جایتان بنشینید؛ چرا که به هر دلیل نامعلومی گاهی لازم می‌شود خلبان دوباره سرعت بگیرد و به پرواز ادامه دهد. اگر شما سر جایتان نباشید، ممکن است هر اتفاقی برایتان بیفتد.
کری آن لاگیج یا بگیج (Carry On Luggage)
کیف دستی کوچکی در دست دارید، لپ‌تاپ، کتاب یا شاید دوربینتان را در آن گذاشته‌اید و قرار است آن را با خود به داخل هواپیما ببرید؛ این همان بار دستی یا «کری آن لاگیج» است. این بار دستی را می‌توانید با خودتان به کابین ببرید و در محفظه بالای صندلی یا جلوی پایتان قرار دهید. حواستان باشد که در این بار دستی، هر چیزی نباید قرار بگیرد. در بخش بازرسی امنیتی هم برایتان گفتیم که به‌نفعتان است چه وسایلی در کیف دستی‌تان نباشد تا دردسری برایتان درست نشود.
سایر اصطلاحات پرکاربرد پرواز و فرودگاه
حالا که با مفاهیم اصلی آشنا شدید، وقت آن رسیده نگاهی هم به واژه‌هایی بیندازیم که شاید کمتر شنیده باشید؛ اما دانستن آن‌ها سفر شما را حرفه‌ای‌تر و ساده‌تر می‌کند. اگر به دنبال درک کامل‌تری از اصطلاحات پرواز و واژگان رایج در سفر هوایی هستید، عبارت‌های زیر را به خاطر بسپارید:
- فریت (Freight) بار: ارسال بارهایی به‌جز بار همراه مسافر و معمولاً کالاهای تجاری که از طریق فرودگاه به مقصد ارسال می‌شوند.
- کارگو (Cargo): پروازهای مخصوص حمل بار تجاری بدون حضور مسافر که فقط برای جابه‌جایی بار ی حیوان خانگی استفاده می‌شود.
- بوردینگ (Boarding): فرایند سوار شدن مسافران به هواپیما که معمولاً طبق نوبت و از طریق گیت مشخص انجام می‌شود.
- بوردینگ پس (Boarding Pass): کارت ورود به هواپیما که حاوی اطلاعاتی مانند شماره گیت، شماره صندلی، کد امنیتی چمدان و زمان پرواز است.
- بوردینگ تایم (Boarding Time): زمان مقرر برای حضور مسافر در گیت و آماده شدن برای سوار شدن است.
- کنسلد (Canceled): وضعیت پروازی که به دلایل مختلف لغو شده و انجام نخواهد شد.
- آن تایم (On Time): نشان‌دهنده پروازی است که طبق برنامه در حال انجام است و تأخیر ندارد.
- لی اوور (Layover): توقف موقت بین دو پرواز در مسیرهای طولانی که معمولاً کمتر از ۲۴ ساعت طول می‌کشد.
- استاپ اوور (Stopover): توقفی طولانی‌تر از ۲۴ ساعت بین دو پرواز که معمولاً به فرصت بازدید از یک شهر دیگر تبدیل می‌شود.
- فرجایل (Fragile): برچسبی برای بارهای حساس و شکننده که باید با احتیاط حمل شوند.
- ویزا (Visa): مجوز ورود قانونی به یک کشور که باید پیش از پرواز اخذ شود.
- پرواز ترانزیت (Transit Flight): پروازی که به تعویض هواپیما در فرودگاهی بین‌راهی نیاز دارد.
- پرواز دایرکت (Direct Flight): پروازی بدون توقف بین مبدا و مقصد، که زمان سفر را کاهش می‌دهد.
- لانگ هال فلایت (Long Haul Flight): پروازهای طولانی که بیشتر از ۶ ساعت طول می‌کشد.
- شرت هال فلایت (Short Haul Flight): پروازهایی با مسافت و زمان کوتاه‌تر که معمولاً در کمتر از ۳ ساعت انجام می‌شود.
- مدیوم هال فلایت (Medium Haul Flight): پروازهایی که بین ۳ تا ۶ ساعت طول می‌کشند.
- ایدنتیفیکیشن (Identification): مدارک شناسایی مانند کارت ملی یا پاسپورت که در زمان پذیرش ارائه می‌شود.
- کاستمز (Customs): واحدی که ورود و خروج کالا و بار مسافران را کنترل می‌کند.
- مواد ممنوعه: اقلامی که حمل آن‌ها در هواپیما به‌دلیل مسائل امنیتی ممنوع است؛ مانند مایعات خورنده یا اشتعال‌زا.
- لست کال (Last Call): آخرین فراخوان برای سوار شدن به هواپیما پیش از بسته شدن گیت است.
- اولویت سوار شدن: برای گروه‌هایی مثل کودکان، سالمندان یا مسافران بیزینس کلاس، امتیازی برای سوار شدن زودتر در نظر گرفته می‌شود.
- چرخ دستی (Luggage Trolley): وسیله‌هایی برای حمل آسان بار و چمدان که در محوطه فرودگاه تعبیه شده‌اند.
- ارتقا (Upgrade): تبدیل کلاس پروازی به کلاس بهتر که معمولاً با پرداخت هزینه اضافه انجام می‌شود.
- فراخوان بوردینگ: اعلام رسمی شروع فرایند سوار شدن به هواپیما از طریق بلندگو یا تابلوهای اطلاع‌رسانی.
تفاوت پرواز مستقیم و غیرمستقیم
سخن پایانی
با شناخت بهتر اصطلاحات پرواز و اصطلاحات فرودگاهی، علاوه‌بر اینکه تجربه سفر هوایی‌تان ساده‌تر و حرفه‌ای‌تر می‌شود، با اطمینان بیشتری در فرودگاه‌ها و پروازها حرکت می‌کنید. دانستن این واژه‌ها، گامی کوچک، اما مهم برای لذت‌بردن از سفری بدون استرس است. حالا که گام اول را برداشتید، چرا این مسیر دانستنی‌های جذاب را ادامه ندهید؟ اگر دوست دارید بیشتر درباره دنیای سفر بدانید، از شما دعوت می‌کنیم به دیگر مطالب خواندنی مجله آوا هم سری بزنید.
پرسش‌های شما
- اصطلاح Boarding در پرواز به چه معناست؟
Boarding به فرایند سوار شدن مسافران به هواپیما گفته می‌شود که طبق زمان و شماره گیت اعلام‌شده انجام می‌گیرد. - Gate در فرودگاه دقیقاً چه مفهومی دارد؟
گیت محلی است که مسافران از آن به‌سمت هواپیما هدایت می‌شوند. هر پرواز گیت مشخصی دارد. - تفاوت بین Check-in و Baggage Drop چیست؟
Check-in ثبت حضور مسافر و دریافت کارت پرواز است؛ در حالی که Baggage Drop تحویل چمدان‌های بزرگ به بخش بار پس از چک‌این است. - کارت پرواز (Boarding Pass) شامل چه اطلاعاتی است؟
کارت پرواز اطلاعاتی مثل نام مسافر، شماره پرواز، گیت، کد امنیتی چمدان، زمان پرواز و شماره صندلی را در بر دارد. - در بلیط هواپیما اصطلاح Flight Number چه کاربردی دارد؟
Flight Number کدی منحصربه‌فرد برای شناسایی پرواز شماست که ایرلاین آن را مشخص می‌کند. - Final Call چه زمانی اعلام می‌شود و چه مفهومی دارد؟
Final Call آخرین اعلام برای سوار شدن به هواپیماست؛ پس از آن، گیت بسته می‌شود. - Baggage Claim در فرودگاه چیست و کجا باید برویم؟
Baggage Claim محلی در فرودگاه مقصد است که پس از پیاده‌شدن از هواپیما مسافران به آنجا وارد شده و چمدان‌های خود را از روی نوار نقاله بر می‌دارند.
